Zna se da je Zemljina magnetosfera prepreka na putu sunčevog vetra, tako da na udaljenosti između 12 hiljada i 15 hiljada kilometara, sunčev vetar biva primoran na skretanje i obilazak magnetosfere Zemlje. Širina magnetosfere, zajedno sa samom Zemljom, iznosi oko 19 hiljada kilometara a na neosvetljenoj, noćnoj strani Zemlje proteže se dug "magnetni rep" sastavljen od magnetnih linija koje se protežu do velikih daljina.
Kada se sunčev vetar u tom slučaju poremeti, dolazi do prelaska energije i čestica u Zemljinu magnetosferu i tada takvi elektroni i joni kreću duž linija magnetnog polja do polarnih oblasti. Na tom putu dolazi do sudaranja elektrona, kao i slobodnih jona i atoma u gornjim slojevima atmosfere, pa tada, usled te interakcije nastaju električna pražnjenja, koja se posmatraču sa Zemljine površine manifestuje kao polarna svetlost.
Kada se sunčev vetar u tom slučaju poremeti, dolazi do prelaska energije i čestica u Zemljinu magnetosferu i tada takvi elektroni i joni kreću duž linija magnetnog polja do polarnih oblasti. Na tom putu dolazi do sudaranja elektrona, kao i slobodnih jona i atoma u gornjim slojevima atmosfere, pa tada, usled te interakcije nastaju električna pražnjenja, koja se posmatraču sa Zemljine površine manifestuje kao polarna svetlost.
Ovakve predivne pojave najizraženije su u Finskoj, Norveškoj i Kanadi.
Boje, koje se pojavljuju zavise od mešavine gasova, pa tako, sudaranje sa atomskim kiseonikom emituje zelenkastu boju, dok elektroni niže energije, kao molekulski azot, svetli crveno kada nije jonizovan a svetlo plavo kada jeste….inače, Aurora Borealis je dobila ime spajanjem dve reči po rimskoj boginji zore Aurora- Rimska boginja zore i “Boreas”- grčka reč za severni vetar . Finci ovu pojavu zovu Revontulet.
Posts
1 Komentari / Kommentit:
Wonderful.Thanks for sharing! love your blog.
Post a Comment